یکی از مباحث روانشناسی و علوم ارتباطات، سوادِ رابطه است. در حقیقت سواد رابطه، درک و اجرا کردن شیوهها و راههای سالم برقراری ارتباط با دیگر انسانهاست؛
این فکاههی منظوم ابتدا غزلی بوده است؛ یک شوخی با قصیدهی منوچهری دامغانی که دههی ۴۰ در نشریّهی «توفیق» منتشر کردم. بعدها به این سروده ابیاتی اضافه، و سعی شد در حدّ تجربهی اندک جوانی من به قالب قصیده نزدیکتر شود:
آقای «خاویار کِرامت» در کتاب «پیشیشوری» این مشکل را بزرگترین بیماری اجتماعی و اخلاقی بشر معرفی کرده و هستهی آن را خودخواهی و آن را نقطهی مقابلِ انسانیت میداند نه نقطهی مقابل آگاهی. از نظر او، پیشیشوری نیاز به درمان جدی و دقیق دارد.
خدا با از بانیان تکنولوژی نگذرد که توربو شارژ یا همان تخت گاز در حال از بین بردن نوستالژیهای ما هستند و نسل امروز با خیلی از ابزارآلات، وسایل، مشاغل، لوازم و ادوات بیگانه شده است.