غم‌ها عامل سوختن قلب‌ها هستند. شادی‌ها و مرفه بودن کمتر درون آدم‌ها را به پژواک وا می‌دارند. به عبارتی دیگر غم‌ها و شرایط سخت زندگی آدم‌ها را به نگارشِ دل‌نوشته و سرایش شعر و رمان‌نویسی و…. وامی‌دارند، همان‌طور که؛
ناز پرورد تنعم زی ره نبرد به دوست
عاشقی شیوه‌ی رندان بلاکش شد.
برای سرودن اشعار خوب یا نوشتن رمان و کتابی ارزشمند، انگیزه می‌خواهد و این انگیزه‌ها از درون غم‌ها سرچشمه می‌گیرند.
میر نوروز شاعر دهلرانی انگیزه‌هایش برای سرایش شعر و حتا تک‌بیتی، از شر ایط زندگیش نشئت می‌گرفتند که برخی از آن‌ها عبارتند از:
۱- عشق و فراق یار
۲-مرگ همسر و یتیم شدن فرزندانش
۳- کشته شدن تنها فرزندش در جنگ لرها با اعراب بنی لام و… در هویزه که آن اعراب گرایش به حکومت عثمانی داشتند.
۴- فرار معشوقه‌اش
۵- شرایط ناگوار اجتماعی و گاه غارتگری مهاجمان اعراب بنی لام
۶- فقر و تنگ‌دستی
۷- پیری و ناتوانی
۸- درویشی‌گری و دربه‌دری
۹-…