مثل آفتابه‌های نوستالژیک سبز و قرمز و … که جای خودش را به شیلنگ‌های پلاستیکی و فلزی داده است. یا همین گچ‌های سیاه و سفید و رنگی مدرسه که وقتی معلم به ما می‌گفت: «برو از دفتر گچ بیار» بال در می‌آوردیم. اصلاً میز اول می‌نشستیم برای برآورده شدن همین آرزوهای کوچک…
کرسی، اتو زغالی، واکمن، دوربین عکاسی، ضبط صوت، گرامافون، چراغ گرد سوز، پاکت نامه و تمبر، تلفن با شماره گیر گرد و خیلی از چیزهای دیگر جای خود را به وسایل جدید داده‌اند و باید نشانی آن‌ها را در موزه‌ها جست!
اما با وجود پیش‌رفت تکنولوژی در عرصه‌های مختلف و تغییرات گسترده برخی از این وسایل کماکان در صدر رنکینگ بهره‌وری و مصرف قرار دارند و روز به روز هم بر تعداد تولید کنندگان و مصرف کنندگان آن هم افزوده می‌شود. «زغال» یکی از این موارد نادر است که با وجود ابداع و کشف انواع و اقسام سوخت‌های فسیلی و غیرفسیلی و هسته‌ای کماکان خواهان و هواداران فراوانی دارد و انواع و اقسام آن با برندهای در حال تولید و عرضه است. از زغال لیمو، بلوط، پسته، نارگیل، ریشه گرفته تا ذغال کبابی ، چینی، جهرم، دیر سوز، عطری و …
یعنی اگر رکورد مصرف برق هفته‌ي گذشته در کشور شکسته شد، رکورد مصرف زغال سال‌های پیش شکسته شده بود و نقداً بر اساس آمار روزانه ۲۰۰ تن زغال در قهوه‌خانه‌های تهران دود می‌شود. در برخی شهرها در یک مسیر دو کیلومتری ۲۰ قهوه‌خانه بر پایه زغال وجود دارد و در این دو کیلومتر دریغ از یک کتاب‌فروشی یا دکه‌ی روزنامه؟!
در واقع هیچ‌گاه خود زغال و سلسله زغالیان هیچ‌گاه فکر نمی‌کردند در کوران تکنولوژی و کشف انواع و اقسام انرژی‌های نوین، باز هم خودی نشان بدهند و از صفحه‌ی روزگار محو نشوند، فلذا لزوم برنامه‌ریزی گسترده و جامع در خصوص استفاده بهینه از همه زوایای صنعت زغال بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد. بدین‌روی چند پیشنهاد کاربردی و عملی در این خصوص ارائه می‌شود:

الف) راه‌اندازی دانشکده‌ی زغال: بدون شک تحقیق و بررسی عوامل تاثیرگذار بر رشد، توسعه و حفظ صنعت زغال در دانشکده‌ها و مجامع علمی می‌تواند این صنعت را به یک صنعت جهانی پویا مبدل کند. هم‌چنین با بررسی نقش زغال در ادبیات، صنایع غذایی، صنایع دودی، دودهای بهداشتی نظیر اسپند و … می‌توان به افق‌های روشن تری در این زمینه دست یافت.

ب) تشویق به درخت‌کاری: بی هیچ تردید امروزه صنعت جنگلداری ما با مخاطرات فراوان دست و پنجه نرم می‌کند و ترغیب خلق‌الله نیز به درخت‌کاری کار حضرت فیل است. فلذا پیشنهاد می‌شود با راه اندازی کمپین «نهال امرزو، زغال فردا» جماعت کثیری را به سمت درخت‌کاری سوق دهیم. بالاخره این لابلا ممکن است چهار تا درخت از درخت‌های کاشته شده توسط این دوستان تبدیل به زغال نشود!

پ) ایجاد اشتغال: تلاش در جهت جهانی کردن فرهنگ استفاده از زغال، ترویج فرهنگ مصرف غذاهای کبابی، همگانی کردن فرهنگ ضدعفونی منازل با اسپند، کاشت، داشت و برداشت درختانی که زغال خوب تولید می‌کنند، توسعه صنایع تبدیلی و وابسته و … می‌تواند همه‌ساله منجر به ایجاد شغل به صورت مستقیم و غیرمستقیم برای جمع کثیری از جوانان بی‌کار شود!

ت) فردای بهتر: هرچند به گفته عزیزان دودی چون دود قلیان از لای آب و شیر و دوغ سایر نوشیدنی‌های متعارف و غیر متعارف عبور می‌کند، به‌هیچ عنوان مضر نیست و سرطانزایی آن به طور کامل مرتفع می‌گردد، باز هم جهت احتیاط توصیه می شود دوستان وزارت بهداشت با نصب بنرهایی نظیر «فردایی بهتر؛ با یک پُک کمتر» مراقب سلامت نسل‌های بعدی باشند!