لذا دست‌یابی به اهداف که همانا در بر گیرنده‌ی تامین نیازها و خواسته‌های افراد جامعه است، ایجاب می‌کند که افراد در تمامی زمینه‌ها یک همکاری فعال و گسترده را دنبال کنند.
این یک واقعیت است که ایجاد تعادل، هماهنگی و ثبات در هرجامعه‌ای مطمئناً به نفع کل جامعه است. تجربه نیز ثابت کرده است که بی‌ثباتی، بی‌سامانی و عدم اتحاد و همکاری در جامعه در درازمدت برای اکثریت افراد و درکلیه‌ی اقشار و طبقات آثار منفی به بار می‌آورد.
براساس این‌که مشارکت به کدام جنبه‌ی زندگی گروهی انسان‌ها مربوط می‌شود، می‌توان آن را به چند مقوله تقسیم کرد:
الف- مشارکت سیاسی
ب- مشارکت اقتصادی
پ- مشارکت اجتماعی
ت- مشارکت فرهنگی
مشارکت سیاسی به‌طور اعم و مشارکت در انتخابات به‌طور اخص مورد بحث این یادداشت است. مشارکت سیاسی آن دسته از فعالیت‌های آزاد و داوطلبانه‌ای ست که اعضای یک جامعه با انتخاب دولت‌مردان به شکل مستقیم یا غیرمستقیم در سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های کلان حکومتی سهیم می‌شوند. ️بنابراین وقتی کلیه‌ی افراد جامعه در تصمیم‌گیری‌های اساسی جامعه شرکت فعال داشته باشند و بتوانند براساس فهم، اندیشه و استفاده از ابزار و وسایل قانونی خواسته‌های مشروعشان را تحقق بخشند و وقتی نظام توزیع قدرت و حاکمیت در انحصار قشر یا طبقه‌ی خاصی نباشد و همه درآن سهیم باشند از کشمکش‌ها و ستیزها کاسته شده، اقشار و طبقات اجتماعی هم‌دیگر را تحمل می‌کنند و باثبات و امنیتی که بدین‌سان به وجود می‌آید، می‌توان به اهداف غایی جامعه که همانا ثبات، امنیت و رفاه اجتماعی است دست یافت.
بدین‌روی باید از کاهش مشارکت سیاسی در جامعه جلوگیری کرد؛ زیرا نتایج نامطلوبي را به دنبال خواهدداشت. کاهش مشارکت سیاسی در جامعه به معنای جدایی و انفصال بیش‌تر بین مردم و سیستم سیاسی است. این وضعییت درنهایت در برنامه‌ریزی‌های اساسی برای اداره‌ی جامعه و ثبات و ساماندهی اجتماعی اختلال ايجاد کرده و باایجاد تنش‌ها و بحران‌ها از انجام برنامه‌های توسعه‌ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ممانعت به عمل می‌آورد.
مشارکت مردم در انتخابات به‌طور مستقیم و غیرمستقیم اثرات بسیار زیادی بر روی جامعه و اعضای آن دارد. انتخاب سیاست‌گذاران و اداره‌کنندگان امور جامعه، انتخاب سیاست‌ها، برنامه‌ها چگونگی اداره‌ی امور جامعه، گردش قدرت، چرخش نخبگان و درنتیجه اعمال فشار روی قدرتمندان و هم‌چنین مشروعیت نظام، قدرت‌نمایی به خارج و…بخشی از پیامدهای مشارکت شهروندان در انتخابات است.
رای‌دهی و مشارکت در انتخابات آشکارترین نوع مشارکت سیاسی برای اغلب شهروندان در جوامع مردم سالاراست.
رای‌دهی موثرترین و عملی‌ترین وسیله برای شهروندان است تا افکار و عقاید خود را در اداره‌ی امور عمومی و اجتماعی اعمال کنند. در خصوص مشارکت سیاسی به‌طور عام و مشارکت در انتخابات به شکل خاص باید اذعان داشت که در جهت ایجاد امنیت و رفاه اجتماعی در دو بعد داخلی وخارجی به شرح ذیل از اهمیت بالایی برخوردار است؛ در بُعد داخلی زمانی که مردم حضور حداکثری در صحنه‌ی انتخابات داشته‌باشند فرصت منفعت‌طلبی و تضیع حقوق دیگران از طریق هرج ومرج از افراد سودجو و ناهنجار گرفته می‌شود و فساد و استبداد در جامعه تقلیل می‌یابد.
در بعد سیاست خارجی؛ نظامی که مردمانشان با شور و شعور سیاسی در صحنه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و به‌طور خاص در انتخابات مشارکت می‌کنند، منزلت و جایگاه آن نظام سیاسی از نگاه دیگر ملل استحکام، ثبات و پایداری بیش‌تری داشته و مقبولیت آن نظام بیش‌تر می‌شود.
باتوجه به موارد بالا می‌توان نتیجه گرفت که حضورحداکثری در انتخابات حس مسئولیت‌پذیری، ثبات، امنیت و رفاه اجتماعی رادر یک جامعه‌ی مردم‌سالار به دنبال خواهد داشت.