و آنان را هم با کارت ملی و کد رهگیری به خط نموده و آرامششان را بر هم زده است. روشن‌تر بگوییم سهام عدالت اگر در خلق ثروت و رفاه، عدالتی در خود نداشته است در رنج مردم و آزار روح و روان چنان عادلانه بوده است که حتا مردگان هم بی‌نصیب نیستند و گاهی روحشان نوازش داده می‌شود!
یادتان هست حدود بیست سال پیش وقتی دولت ثبت‌نام سهام عدالت را با تدبیری کمونیستی، لعابی عدالت‌‌خواهانه و پوشش اسلامی آغاز کرد مردم چقدر درگیر ثبت‌نام بودند و حتا به عدالت، مبالغی تحت عنوان ثبت‌نام و خرید سهام از جیب خود هم به حساب دولت واریز می‌کردند؟
از کرامات این طرح و عدالت در اجرای آن همین بس که پس از حدود دو دهه افرادی هستند که هنوز سهمی از سهام عدالت ندارند حتا بسیاری از آن افراد عمرشان کفاف برخورداری از سود سهام را نداد و حسرت به دل از دنیا رفته‌اند! شاید شما که این روزها از این کافی نت به آن کافی نت و از این سامانه به آن سامانه در تکاپو هستید بگویید خوش به حال آنان که مُردند و راحت شدند. اما این رنج هنوز ول‌کن آن‌ها هم نیست چون اسمش عدالت است باید مرده و زنده به عدالت در رنج باشند! بدین منظور دولت در آستانه‌ی عید مردگان خود و دیگران را درگیر انتقال سود سهام عدالت مردگان به زندگان کرده است یعنی قرار است بازماندگان کسانی که عمری در حسرت دریافت سود سهام عدالت بودند به جای آنان این سود را دریافت کنند! البته به شرط کفاف عمر خودشان.
همین‌که سرعت و دقت در اقدام فوری سریع انقلابی سهام عدالت را – که فعلا دو نسل طول کشیده است – دارید این را هم داشته باشید که بیش‌تر کسانی که عمرشان کفاف دریافت سود سهام عدالت را نداد سرپرستان خانواری بوده‌اند که حالا به جای هر کدامشان چند خانوار در گوشه‌ و کنار دنیا سرگرم کار خود هستند و ناگهان دولت با سهام عدالت مردگان پروژه‌ای را کلید زده که خود اسباب دردسری مشترک و بهانه‌ای برای اختلاف‌های رایج تقسیم‌ارث با آن همه پیچیدگی حقوقی شده است. در نظر بگیرید پیرزن بیوه‌ای که پیگیر سهام همسر متوفی خویش است باید در شرایط جسمی و مالی خود به دنبال حصر وراثت و ثبت‌نام سجام و احراز هویت تک تک وراثی باشد که گاهی پاسخ‌گوی تلفن هم‌دیگر هم نیستند و اگر کارش به سرانجام برسد سود سهام بر اساس قانون ارث به حساب این وارثان واریز می‌شود و بعد باید منتظر لطف آنان بماند که آیا گوشه‌ی چشمی به وی دارند یا نه؟ در چنین حالی و در خلال این دوندگی‌ها و برخورد بی‌شمار افرادی با شرایطی مشابه به هم‌دیگر، کوچک‌ترین تنش به خاطر انتظار، پشت خط ماندن‌ها، قطعی سیستم‌ و هزینه‌هایی که دولت می‌گوید رایگان است و ملت تا ۶۰۰ هزارتومانش را هم از سر گذرانده‌اند موجب می‌شود گاه ناسزاهایی هم نصیب مردگان (به خاطر ارث و میراثشان) بشود. و در آستانه‌ی عید مردگان رنج عدالت به عدالت نوازشگر روح آنان هم بشود‌!
جای سوال است دولتی که با هر ثبت نام و با هر دریافت و پرداخت جزئی ترین اطلاعات فردی مردم را در سامانه‌های مختلف و از جمله سهام عدالت ضبط می‌کند برای واریز تنها بخش دیگری از سود سهام عدالت، تحت عنوان سهام متوفیان این چه معرکه‌ای است که راه انداخته است؟ آیا کسانی که در چنین شرایطی از شدت عصبانیت به مرده‌ی خود رحم نمی‌کنند، دولت را ستایش خواهند کرد؟ درست است که غم و شادی یا عصبانیت و رضایت مردم تاثیری در شکست یا پیروزی دولت‌های ایران ندارد اما چرا دولت به هر بهانه‌ای مردم را عصبانی‌تر می‌کند؟ آیا کسی می‌داند این عطش تکرار ثبت اطلاعات مردم در سامانه‌های مختلف کی قرار است به پایان برسد؟
از ثبت اطلاعات در سامانه‌ی شیرخشک نوزاد یک روزه بگیر تا ثبت اطلاعات در سامانه‌ی سهام عدالت مردگان کهن‌سال، از سامانه‌ی یک‌پارچه که منجر به خرید خودرو می‌شود تا سامانه‌ی کالاهای اساسی که منجر به خرید تخم مرغ می‌شود، از سامانه‌هایی که ورود گوشی موبایل را محدود تا سامانه‌هایی که خرید فیلتر شکن را آزاد می‌کنند، از سامانه‌هایی که برداشت بیش از ۲۰۰ هزارتومان از حساب خود مردم توسط خودشان برای پرداخت کرایه تاکسی را محدود می‌کند تا سامانه‌هایی که خروج میلیاردها تومان پول دبش از مال مردم توسط دیگران برای انتقال به خارج از کشور را هموار می‌کند همه در حال جمع آوری اطلاعات شخصی مردم هستند!
یک دولت که بیش‌تر نداریم پس پیشنهاد می‌شود به جای این همه سامانه‌ی ساسا* یک سامانه به‌نام «سامانه‌ی تمام رنج‌های مردم» (ساتِر) راه‌اندازی کنید و قال قضیه را بکنید! چون ظاهرا در بین این همه سامانه‌ی ساسا فقط «ساتر» را کم داریم! پس لطفاً به‌عنوان اقدام آخر در خور مملکت‌داری خود «ساتِر» را هم فعال کنید!

*ساسا= تکرار قسمت اول سامانه‌ها، در گویش لری یعنی به‌هم‌ریخته و ناکارآمد.