و کلیه زمین‌های زراعی و مسکونی و باغ‌هایی که در سال ۹۸ دچار خسارت شدند و در تراز اعلامی سد و نیروگاه سیمره بودند توسط وزارت نیرو تملک شده‌اند و باقی‌مانده‌ی زمین‌های زراعی مردم در تراز بالادست تملک نشده‌اند و مردم برای خود حق سکونت و زندگی در منطقه را قائل هستند. در جریان سیل ۹۸ بود که انبوهی از مسئولان برای گرفتن عکس‌های یادگاری به منطقه آمده بودند؛ در آن ایام قول اسکان مردم در سایت‌های جدید در بالادست را دادند و یک راه خروجی اضطراری که فقط ادوات راه‌سازی در همان ایام هم قادر به عبور از آن بودند، ایجاد کردند و پس از آن هیچ‌گونه عزمی برای ایجاد سایت‌های جدید انجام نشد.

احتمالاً مشاوران و معاونان فرماندار محترم به ایشان اطلاعات اشتباه داده‌اند، باید به عرض ایشان رساند که از ۵ سایتی که فرمودند جهت اسکان مردم در بالادست مهیا شده‌است و با عدم استقبال مردم منطقه روبه‌رو شده به‌جز یک مورد که آن هم در طی این ۵ سال براثر فرسایش هیچ اثری از آن باقی نمانده هیچ‌کدام از این سایت‌ها اصلاً وجود خارجی ندارند. به فرض مهیا بودن این سایت‌ها لازم به ذکر است که زیربنای توسعه هر منطقه‌ای ایجاد راه دسترسی در مرحله‌ی اول و در مراحل بعدی امکانات اولیه از جمله آب، برق و گاز و احداث اماکن عمومی از جمله مدرسه، مسجد و خانه بهداشت هست. حالا باید این پرسش‌ها را از فرماندار محترم پرسید که در پنج سایت اعلامی از سوی ایشان کدام‌یک از این شرایط مهیا بوده است؟

موقعیت مکانی این سایت‌ها کجاست؟

آیا کار تسطیح و تفکیک این سایت‌ها انجام گرفته است؟

در سایت‌های که نه مکانش مشخص است و نه شرایطش مهیاست و نه راه دسترسی دارد چگونه باید با استقبال مردم روبه‌رو شود؟

ایشان در بخشی دیگر از اظهاراتشان مدعی شدند که سکونتی در این روستاها وجود ندارد و زندگی فصلی است. باید به خدمت ایشان رساند که مردم شریف این منطقه ۴۵ سال با حداقل امکانات در این منطقه زندگی شرافت‌مندانه‌ای داشتند و بعد از این‌که تنها راه دسترسی منطقه که آن هم کیفیت چندانی نداشت، در سیل فروردین ۹۸ زیر آب رفت و کسانی که منازل مسکونی‌شان کاملاً تخریب شده بود و افرادی که نیاز به دسترسی مستمر به خدمات پزشکی داشتند و آن‌هایی که دانش‌آموزی در خانه داشتند جهت دسترسی به خدمات آموزشی به ناچار مجبور به مهاجرت شدند ولی با وجود تمام این موارد کماکان روح زندگی در منطقه جاری است و با همین امکانات محدود و راه دسترسی ناهموار مردم این منطقه سهم به‌سزایی در تولید محصولات کشاورزی و دامی در منطقه و شهرستان دارند.

در انتهای مطلب اگر جناب فرماندار محترم و کلیه مسئولان ذی‌ربط کوچک‌ترین عزمی برای آبادانی منطقه داشته باشند مردم شریف منطقه رودبار دوصد چندان استقبال خواهند کرد و در صورتی که امکانات اولیه از جمله جاده، آب، برق، گاز، مدرسه و مراکز درمانی ایجاد گردند شاهد مهاجرت معکوس خواهیم بود و با احداث راه ارتباطی مابین شهرستان کوهدشت و سیروان می‌توان علاوه بر کشاورزی و دامداری شاهد شکوفایی مشاغل دیگر از جمله توسعه‌ی گردشگری در منطقه و مشاغل خدماتی باشیم.

روز و روزگار خوش، ایام به کام.