امروز : دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 21 شوال 1445
۲۰ هزار هکتار از جنگلهای منطقهی اولادقباد کوهدشت در معرض نابودی تدریجی
این منطقه از ضلع غربی شهر کوهدشت شروع و به رودخانهی سیمره ختم میشود. منطقه در نما و منظر کلی دشتی است کاملاً جنگلی که در شمال و جنوب توسط دو رشته کوه محدود شده است. در این منطقه نبرد بیامان شخم و بلوط ادامه دارد. حتماً این نبرد از گذشتههای دور شروع شدهاست زیرا منطقهای بوده است دم دست شهر کوهدشت برای تهیه سوخت و همچنین کشاورزی. لابد که هر دو نیاز انسان یعنی سوخت و امرار معاش، نیازهای واقعی بودهاند و لاجرم به خاطر هر دو نیاز، تبر تیز بر گردن و شاخسار و تنهی جنگل بلوط نواخته شده است! بدین ترتیب از محدوده غربی شهر کوهدشت، جنگل مرتب در حال عقبنشینی است و یا به عبارت درستتر، جنگل مرتب قتل عام میشود. از منطقه مرتب ستون دود به هوا بر میخیزد و درختان و جستهای بلوط و مرتع و تنوع زیستی زیراشکوب آنها بیرحمانه جان می دهد و برای همیشه نیست و نابود میشود؛ طوری که گویی زمانی شهر کوهدشت از “تنگ وراز” و “داود رشید” و ” آب باریکی” تا ” سُر دُم” و همینطوری برو جلو تا رودخانهی سیمره غرق در جنگل بلوط نبوده است! داستان، یک درد کهنه و درمان نشده است که این سالها و روزها به صورت ستونهای دود و لهیبهای آتش و سپس غرش تراکتورهای رومانی و فرگوسن و…نمود پیدا کرده و میکند و حاصل آن نیز یک زراعت دیم کمبازده و اندک درآمدی برای مردم بهمنظور تامین بخشی از هزینهی کمرشکن زندگی این سالها و روزهای روستاییان محروم. اما….اما، نتیجهی این زخم و جراحت التیامنیافته نابودی سرمایه بیبدیل جنگل و مرتع مملکت، فرسایش شدید خاک، بروز سیل و…است. سیلی که شهر کوهدشت اولین قربانی آن است و همواره از سیلابهای با جهت شمال به جنوب در معرض تهدید جدی است.
۲۰ هزار هکتار از جنگلها و مراتع و خاک ارزشمند مملکت و زاگرس و لرستان در معرض جان کندن تدریجی است! به همه هشدار میدهیم که این وضعیت قابل تحمل نیست! به دولت و مسئولان، به وزارت جهاد کشاورزی و سازمان منابع طبیعی، به مدیریت ارشد استان و مسئولان کشاورزی و محیط زیست و منابع طبیعی این استان، به عموم مردم به ویژه مردم کوهدشت و ساکنان منطقهی اولاد قباد و به همه تشکلهای مردمنهاد و دلسوزان طبیعت و محیط زیست هشدار میدهیم که دیگر بس است! هر میزان از منطقهی جنگلی اولادقباد که تا کنون نابود شده است که شده است، تخریب بقیه منطقه بایستی متوقف شود. این یک خواست و مطالبه ملی است و تنها مربوط به لرستان و کوهدشت نیست. مطالبهگری و خواستن تا رسیدن به این هدف ملی که همانا توقف تخریب منابع ارزشمند کشورمان در این منطقه است، ادامه خواهد یافت. مسئولان ملی و استانی با همراهی مردم و تشکلها تا بیشتر از این دیر نشده است، اقدام کنند. موضوع تشکیل جلسه و گزارشگیری و گزارشدهی، دردی را درمان نخواهد کرد. سوزاندن و قطع و تخریب جنگل و مرتع و خاک بایستی متوقف گردد و برای مشکلات و معیشت مردم راه حل منطقی و کارشناسی ارائه گردد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.