هرگاه شورای نگهبان سوراخ قیفش را باز می‌کند و نامزدهای بیش‌تری را تأیید صلاحیت می‌کند، امید بیش‌تری در جامعه ایجاد و میل مشارکت در ساختار قدرت در مردم بیش‌تر می‌شود و سطح مشارکت و احتمال دو مرحله‌ای شدن انتخابات در خرم‌آباد بالا می‌رود و البته هرگاه مردم قهر می‌کنند در همان مرحله‌ی نخست هر دو نماینده با اقلیتی از آرای مردم راهی مجلس می‌شوند.
در ششمین انتخابات مجلس شورای اسلامی با توجه به روی‌آوری جامعه‌ی ایران و جهان به محمد خاتمی، شورای نگهبان نظارت استصوابی را تا اندازه‌ای «به پشت پورنگ انداخت» یعنی کنار گذاشت و راه قانونی در پیش گرفت و فرآیند تأیید صلاحیت‌ها را به نتیجه‌ي گزارش مراجع چهارگانه (وزارت اطلاعات، سازمان ثبت احوال کشور، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و قوه قضاییه) موکول کرد.
بر همین اساس، بسیاری از داوطلبان تأیید صلاحیت شدند. در کل استان لرستان ۴ تن به دلایل روشن رد صلاحیت شدند. نزدیک چند تن هم خود استعفا دادند. باقی نامزدها همه تأیید صلاحیت شدند.
شهر خرم‌آباد محل تلاقی ایلات مختلفی است. این ایلات دنباله‌های اجتماعی خود را دارند:
ایل حسن‌وند بیش‌تر در شمال شهر خرم‌آباد ساکن هستند. دنباله‌ی اجتماعی آن، شهرستان سلسله است. شهرستان سلسله با شهرستان دلفان نماینده‌ی مشترک دارند.
ایل دلفان که یکی از ایلات ساکن شهر خرم‌آباد است. دو دنباله‌ی اجتماعی دارد یکی مهاجران چشم‌گیر ساکن در میان ایل بیرانوند و دو دیگر اهالی شهرستان دلفان ساکن بخش شمالی خرم‌آباد، هستند.
ایل بیرانوند و باجول (سکوند، دالوند قائدرحمت، یاراحمد و آروان) در بخش شمال شرقی و شرق خرم‌آباد ساکن هستند و دنباله‌های آن‌ها، بخش‌های بیران‌شهر، زاغه و ازنا هستند که همه جزء حوزه‌ی انتخابات خرم‌آباد به شمار می‌آیند.
ایل بالاگریوه، ساکن جنوب شهر خرم‌آبادند و دنباله‌ی اجتماعی آن، بخش‌های پاپی و شهرستان پل‌دختر است که بخش پاپی جزء حوزه‌ی انتخابات خرم‌آباد است و شهرستان پل‌دختر هم نماینده‌ی مستقل دارد.
ایل چگنی، در بخش غرب شهر خرم‌آباد ساکن هستند و کل دنباله‌ی اجتماعی ایل چگنی شهرستان دوره و بخش‌های شاهیوند و ویسیان، بخشی از حوزه‌ی انتخابات خرم‌آباد است.
افزون بر این ایلات، جمعیت زیادی هم از ترهان بزرگ ساکن خرم‌آباد است و هم‌چنین بسیاری از کسانی که خود را در شمار ایلات نمی‌آورند و آنان را «جمعیت شهری» می‌گویند در مرکز شهر خرم‌آباد زندگی می‌کنند.
کل جمعیت شهر خرم‌آباد چیزی حدود ۴۵۰ هزارتن است اما حوزه‌ی انتخابات خرم‌آباد و چگنی حدود ۷۰۰ هزار تن جمعیت دارد.
در خرم‌آباد تبلیغات انتخابات آغاز شد. دره‌ی خرم‌آباد پر از پوستر و پرده‌نوشته‌ها شد. زیر پوست شهر حرف و حدیث‌های دیگری بود. فضای آموزش و پرورش را ترسیم کردیم اما از فضای دانشگاه چیزی نگفتیم.
دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه‌ها بالاترین سرمایه‌ی اجتماعی خود را نگه داشته بود. دفتر تحکیم در تهران و مراکز استان‌ها هم نامزدهای خود را معرفی کرده بود اما صدایشان دیرتر از سایر نامزدها به مردم رسیده بود.
در مرحله‌ی نخست انتخابات بیش‌تر فعالان سیاسی لرستان و خرم‌آباد سرگرم نامزدهای ایلی بودند نیم نگاهی هم به نامزدهای فرا ایلی داشتند.
بسیاری در صحنه بودند: عیسی موسوی، کریم ملک‌آسا، فردی بیرانوند، اسماعیل دوستی، قدرت نظری، محمدتقی ایرانی، عبدالرحیم بهاروند، کورش فولادی، عبدالرضاسپه‌وند، رضا رحیمی نسب، فریده بزن بیرانوند، قدرت‌الله ایمانی، سیدمحسن رحیمی، فتح‌الله حسن‌وند، حسین‌رضا جمشیدی، حکمت‌الله شریفی‌فرد، مریم ناصریان، ناصر طرهانی‌نژاد، سید مصطفی طاهری و…
مثل روز روشن بود که سیدعیسی موسوی یکی از نامزدهای برتر انتخابات است و بسیاری احتمال رای آوری او در مرحله‌ی نخست را می‌دادند، به خاطر این که فرهنگیان یک‌پارچه شده بودند به شکلی پیش می‌رفت که هر همکاری اگر به موسوی رای نمی‌داد، مورد شماتت همکاران قرار می‌گرفت. خود فرهنگیان احساس دین می‌کردند بعدها در این باره سخن خواهم گفت. سرآخر، در ۲۹ بهمن ۷۸ انتخابات مرحله‌ی نخست مجلس ششم در خرم‌آباد برگزار و نتیجه‌ی انتخابات اعلام شد.
هیچ‌کدام از نامزدها نتوانستند رای لازم را کسب کنند و چهار نامزد نخست برای رقابت به دور دوم افتادند:
۱- سید عیسی موسوی ۳۷هزار و ۱۶۵ رای.
۲- عبدالرحیم بهاروند ۳۱ هزار و ۲۸۸ رای.
۳- کریم ملک‌آسا ۳۰ هزارو ۹۳ رای.
۴- کوروش فولادی ۲۵ هزار و ۷۶۳ رای.
ادامه دارد..