امروز : پنج شنبه, ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 24 شوال 1445
شما پُل بزنید*
طبق زمان تنظیم شده، از روزدوم فروردین‌ماه به مدارس رفتیم. برنامه، معرفی نوروز و اهمیت بهار و شکفتگی درفرهنگ ایرانی بود. ساز ایرانی هم زدیم. با کودکان اسپانیایی ماکت هفت سین ساختیم و هفت سین چیدیم. هرکدام از نمادهای روی سفره را معرفی کردیم. به آن‌ها گفتیم که این‌ها نماینده‌ی چه چیزهایی هستند. بعد نام‌هایشان را به فارسی روی کاردستی‌های‌شان نوشتیم. کودکان باذوق و علاقه در این برنامه شرکت کردند. موضوع نه تنها برای بچه‌ها بلکه برای مسئولان مدارس هم چنان جذاب شد که مدیران و معلمان در کارگاه نوروز شرکت کردند. بچه‌ها از ما خواستند که به فارسی برایشان چیزی بخوانیم و ما برای آن‌ها شعرفردوسی و حافظ خواندیم. طبیعتاً معنی را متوجه نمی‌شدند و ما هم چندان به اسپانیایی مسلط نبودیم که بتوانیم برای آن‌ها ترجمه کنیم؛ اما موسیقی کلام آن‌ها را جادو کرد. در سکوت و تا پایان خواندن شعر و غزل گوش کردند.
نوروز ثروتی بیکران است که به رایگان و بی‌محنت و رنج آن را به ارث برده‌ایم. نیاکان ما برای حفظ آن خون داده‌اند از جان گذشته‌اند، با خطر و تحمل سختی این سنت را حفظ کرده‌اند تا این نماد امید و مهربانی و زیبایی را به دست ما برسانند.
* بعد از خواندن این مطلب که بیانگر دغدغه‌مندی نویسنده و نگاه راه‌بردی به فرهنگ ایران‌زمین است و همین گام سترگ جناب گیلانی و رفقای شریفش چقدر می‌تواند زاویه‌ی دیدها را تغییردهد؟! و جای چنین برنامه‌هایی در این‌جا و برای دبستانی‌ها خالی! که چه ماکت و موسیقی می‌تواند بچه‌ها را به کتاب و خواندن علاقه‌مند، کند.
* کانال سیمره و عکس‌های جناب عسکری‌عالم درسوئد، خواندن مطلب جناب گیلانی باید تلنگری باشد بر حاکمان و سکانداران تعلیم وتربیت و مایه‌ی خرسندی است که همشهری گرانقدرمان دورترها دغدغه‌ی مطبوعات و فرهنگ این دیار را دارد. طنز ماجرا این‌جاست که چه رهگذرانی که دریغ از نیم‌نگاهی به مطبوعات! اهل اندیشه و علاقه‌مندان به کتاب هم شوربختانه به بی‌حوصلگی متمسک می‌شوند و برای تبرئه‌ی خویش از نخواندن، چه حرف‌هایی که نمی‌زنند، مطلب جناب گیلانی و کار قشنگ آقای عسکری‌عالم و ستونی در نشریه اَمُرداد (زرتشتیان) که نگران تداوم نشریه‌اند، آدمی را کیفور می‌کند از این نگاه‌ها و گام‌های شریف… شوربختانه دراین دیار(امرداد) پخش نمی‌شود، این‌جا برای خرید نسخه‌ای از سیمره نگرانی نیست و در این شهر چندتن می‌دانند که چاپ چه مشقتی دارد؟ و آگهی قوه…..این‌که مطبوعات رکن….پیشکش، اما رسانه می‌تواند با عکس‌نوشتی با مقاله‌ای انتقادی کارگشا باشد.
* هرکجا مرز کشیدند، شماپل بزنید. نجیب بارور.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.