همین اولِ مهر زنگ شعری که تو غایب کلاس‌اش باشی با نوازش ترکه‌ی دختری هم که انار دارد بالا نمی‌رود.  

  دست مخوفی از نژاد داس‌ها اینک افتاده پنهانی به جان پاس ما اینک دستی چنین ننگین که دار و دشنه می‌سازد آویخته بر گردن احساس‌ها اینک رفتن، وَ یا ماندن؟ سر هر راه دیواری‌ست ماندیم در بیراهه‌ی وسواس‌ها اینک ای ناقد زیباپرستم! با چه معیاری از چشم خلق افتاده‌اند الماس‌ها اینک؟ تاوان خون تاک […]

غروب که می‌شود هزار چگور درد در جان خسته‌ام چنگ می‌زند جهان، غمین آواز من است برمی‌خیزم و با گلویی از بنفشه و باروت پنجره‌ی غمگین اتاقم را رو به روی چنار پیر خانه امان می‌گشایم و چیزی چنان شکل نژادم نقش می‌شود بر دیوار سورم به سوگواری‌ام می‌ماند زندگی‌ام به مرگ «آه، برگ توت […]

وا غم دیریِ دوس زار و پریشو چَنی۱ عُمر دِ چِل هم گذشت بی سر و سامونی چنی طالعِ مِن شَردِ بار، چی دارِ بی بلگ و بار شکته دِ روزگار، سوزِ زِمِسه چنی گرمی بازار مِ بی‌لَش تودار مِ سی دلِ بیمارِ مِ درد بی درمو چنی کس نی بُوه وا دل عاشق بی‌پا […]

۱) در شبِ ترمز نطفه نبسته بودم هنوز که طناب را روبانِ عروسی‌ام کردند، و بسیار کردند تا گل‌های پیراهن ِروستایی‌ام در شب ِچشمک ِچراغ وُ بوق وُ ترمز دسته‌گلی شود در قعر ِپلاسیدگی. هرگز به ما نگفته بودند: «ثقل زمین کجاست؟» تا سحرگاهی که در آخرین تنش و برکجیِ گردن برآن طناب ِپیش از […]

باد بی امونِ پاییز پیچسه د بونِ بیشه تش گرت دار مُرادم حشک و زرد بیه د ِریشه دنگ بونگ باغونِ سوخته دل چه غم د ِ باره د ِگلُه و گُله ای باغ غم و غصه ها میواره هنی غنچه یا ا‌‌ُمیدش نارسن نوینه اشکو که دس بیرحم پاییز تش ز د ِ باغ […]

کمون ابروی زیبا رو شُوِت خوش نازارم نازنین آهو شُوِت خوش سیاوش چش ، آرش برم، روی چوی مهوش نکه سیت دالِکه رو رو شوِت خوش شوِه مه دلخوشی ناره شوِت خوت روزم بدتر دِه شوگارَه شُوِت خوش روزت خوش شوگارت ده نوم شویا سراغی بیر دی بیچاره شُوِت خوش شوِت خوش نازنین چوی همه […]