با دوستان هم‌دل و باصفا مسیر روستای «کاکا رها» ویا «کاکا ردا» را در پیش گرفتیم. احتمالاً نام واقعی او نباشد چون‌که «ردا» خود از ارکان آیین «یاری» است و می‌تواند لقب او در آن زمان بوده‌باشد و به اشتباه «کاکارضا» نامیده می‌شود.
روستایی با باغ‌های سرسبز و خرم و درختان انبوهی که از چشم‌اندازی دل‌نواز و بسیار عالی برخودار است.
این روستا در مسیر خرم‌آباد به الشتر، جلوه‌های زیبایی را در پیوند با طبیعت بکر منطقه پدید آورده است و رودخانه‌ی‌ خروشان و پیچ در پیچ «وَلمَ» نیز‌ تکمیل کننده هرچه تمام‌تر این تماشگه زیبایی است و ناب‌ترین و طلایی‌ترین نقطه‌محوری این منطقه چشمه‌ی بسیار پرآب «وزم» است که در بالادست روستا وجود دارد که درختان و باغ‌های این ناحیه از این چشمه‌ی زیبا و جوشنده سیراب و تغذیه می‌شوند؛ سرسبزی و چشم‌انداز زیبای این روستا مدیون این چشمه‌ی پرآب است. وزم، یک درخت محلی که نام این چشمه بر گرفته از وجود آن در دل طبیعت بکر است.
روستای کاکارها و یا ردا از روستاهای خوش و آب هوا و خنک است که خنکی و طراوت آب و هوای آن مدعیون باغ‌های آن می‌باشد. آن‌طور که از نام این روستا برمی‌آید کاکاردا از بزرگان و پیران آیین یارسان در گذشته است که مقام معنوی و بلندمرتبه‌ای در نزد باورمندان به این سلوک آیینی داشته و به کرات نام او در آثار و تالیفات این آیین وجود دارد و در کنار باباطاهر و بابا بزرگ و باباحسن، کاکارها نیز از مریدان و شاگردان شاه خوشین لرستانی یا مبارک شاه می‌باشد که مورد احترام و تکریم بوده است.
قبلا از افراد محلی بومی منطقه شنیده بودم که قبر کاکاردا در بالادست روستا قرار دارد و محل دفن او از قبرستان‌های بسیارقدیمی این منطقه است. بر حسب کنجکاوی و غور در سنگ قبرهای قدیمی که توام با نشانه‌ها، انگاره‌ها و نقاشی‌هاست، تصمیم گرفتم در طول مسیر، محل دفن کاکارها را از نزدیک ببینم. ولی متاسفانه در بدو ورود به این قبرستان قدیمی با صحنه‌ای مواجه شدیم که بسیار حزن‌انگیز و ناراحت کننده بود. در کمال ناباوری با گودال بسیار عظیمی مواجه شدیم که هیچ اثری از قبر او وجودنداشت و افراد فرصت‌طلب و ‌قاچاقچیان آثار تاریخی، ‌تمامی محل دفن او را تخریب کرده و سنگ قبر او را نیز با خود برده بودند.
اکنون این پرسش مطرح می‌شود که به‌راستی در برابر حفاظت و نگاه‌داشت مکان‌های تاریخی و فرهنگی و کسانی که به‌هرحال در گذشته‌ی این سرزمین وجود داشته و درزمانه و عصر خویش از چهره‌های شناخته شده‌ی فرهنگی و آیینی بوده‌اند تا این حد بی‌توجهی و سهل‌انگاری می‌شود که افراد سودجو و فرصت طلب قادر باشند به این مکان‌ها دست‌اندازی داشته باشند و نماد و نشانه‌ای را که خود معرف هویت یک منطقه است، سرقت نمایند و هویت و تاریخ منطقه را نابود کنند؟!
به هر روی، قبرهای افرد زیادی که در زمانه‌ی خویش از بزرگان بوده‌اند وجود دارد که بعضا سابقه‌ي این اماکن به چند صدسال پیش باز می‌گردد، ایجاب می‌نماید در حفاظت از این اماکن تلاش و کوشش‌های لازم را داشت و اگر از قبر کاکاردا نیز نگهداری و حفاظت مناسب هم‌چون دیگر مکان‌ها صورت می‌گرفت شاهد به سرقت آن توسط افراد بی‌مابه نبودیم. گویی این افراد کمر بسته و عز جزم کرده‌اند با هرشکل و وسیله‌ای که شده تمام هویت‌های تاریخی و فرهنگی این دیارکهن و تاریخی را برای مطامع نامشروع خود نیست و نابودکنند.
انتظار می‌رود که دستگاه‌ها و متولیان این امور جدیت و حساسیت بیش‌تری از خود در جهت محافظت از این مکان‌ها داشته باشند. امیدواریم!