کاریکلماتور(۵۸)

-ابرها با رفتن به آسمان، قانون جاذبه را نقض کرده‌اند.

۰۶ تیر ۱۴۰۳

کاریکلماتور(۴۶)

- قلم، چنان از روی کاغذ مثل برق عبور می‌کرد که هر لحظه ممکن بود برقش هم قلم و هم کاغذ را بگیرد.

۰۳ آبان ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۴۵)

- آسمان که خشکید، از چتر آلاچیق‌ها، خورشید چکه می‌کرد!

۲۵ مهر ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۴۴)

- پرچم‌های گلِ پژمرده، در عزای گل‌برگ‌هایش نیمه‌افراشته شد.

۱۹ مهر ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۴۲)

- داستان چوپان دروغ‌گو ثابت می‌کند که حتما باید چوپان بود تا دروغت وارد کتاب‌های درسی شود.

۲۲ شهریور ۱۴۰۲

کاریکلماتور۴۱

-وقتی آلزایمر به حافظه‌‌ی ابرها هم سرایت کرد، سَر و کله‌ی خشک‌سالی پیدا شد.

۰۱ شهریور ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۴۰)

- آدم پرحرف، شنوندگانش را تنبیه می‌کند.

۱۰ مرداد ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۳۹)

- وقتی شب از راه رسید، تنها یک کپه‌ی آتش از روز باقی مانده بود که هنگام کوچ، در افق جا گذاشته بود.

۳۱ تیر ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۳۶)

-درخت‌ها، با نخستین نفس بهاری، اکسیژن را به قلب باغ پمپاژ کردند!

۱۵ خرداد ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۳۵)

-آرش کمانگیرِ موسیقی دیار ما، با کشیدن کمانِ آرشه و رها کردنش بر سیم‌های کمانچه، دل‌نشین‌ترین نت‌ها را تا ژرفای زیر و بم‌های دنیای موسیقی به پرواز درمی‌آورد.

۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۳۴)

-کلکسیونی از مزه‌ی شیرین گل‌ها، در طعم طلایی عسل تبلور یافته است.

۰۷ اردیبهشت ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۳۲)

- پس از آچمز شدن آسمان در برابر خشک‌سالی، گله‌های دام، بر سفره‌های خالی مراتع، گرسنگی را چرا کردند.

۱۶ اسفند ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۳۱)

* از«فَک» تا «فِکر» تنها یک «ر» اضافه می‌شود اما یک عالمِ تفاوت.

۰۸ اسفند ۱۴۰۱