کاریکلماتور(۳۸)

- شب تا از راه رسید، کیسه‌ای پر از نگین‌های الماس را روی آسمان پاشید.

۱۲ تیر ۱۴۰۲

ادامه‌ی خر شیطان

تلنگر(۴)

-یکی از شیطان‌شناسان می‌گفت: آن مادرمرده‌، خیلی وقت‌ها از بعضی کارهای این خرسواران، انگشت به دماغ می‌ماند تا بوی گندشان کم‌تر به مشامش برشد!؟ 

۰۸ خرداد ۱۴۰۲

تلنگر(3)

خر شیطان

خرِ شیطان از آن خرهای بخت‌برگشته‌ای است که هرکس سوارش شد، حاضر به پیاده شدن از آن نیست.

۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲

تلنگر۲

-روباه به زاغ گفت: باور کن امروز دیگر میل به خوردنِ پنیر ندارم. زاغ از بالای درخت منقار گشود و گفت: ای کلک! و این‌بار هم پنیر از لای منقار رها شد و به دامن روباه افتاد. روباه گفت: مثل همیشه متشکرم ای یار هوشیار!؟

۳۱ فروردین ۱۴۰۲

تلنگر(۱)

-نه این‌که توی جهانی با این بی‌نهایتی، خیر سرمان مثلاً شده‌ایم اشرف مخلوقات؛ این اشرف شدن به ما حق داده‌است که بلایی حتا در حد نسل‌کُشی، سَرِ حیوان‌های زبان‌بسته بیاوریم و تازه این‌‌ها هم کم است،

۲۴ فروردین ۱۴۰۲

کاریکلماتور(۳۲)

- پس از آچمز شدن آسمان در برابر خشک‌سالی، گله‌های دام، بر سفره‌های خالی مراتع، گرسنگی را چرا کردند.

۱۶ اسفند ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۹)

* این‌قدر سروگوش به آب دادند که آب پر از سر و گوش شد.

۲۳ بهمن ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۸)

* محققان به‌دنبال پیدا کردن رازهایی هستند که در هزارتوی زد و بندها سر به مهر می‌مانند.

۱۹ بهمن ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۷)

از قدیم گفته‌اند: «موش به سوراخ نمی‌رفت، جاروب هم به دمُش بسته بود.»

۱۶ بهمن ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۵)

-موریانه آن‌قدر این طرف و آن طرف کانال زد تا عاقبت زیر آوار کارهایش ماند.

۲۴ دی ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۴)

* گاه، اشعه‌ی ایکس هم قادر به کشف پنهان‌کاری برخی پنهان‌کاران نیست.

۱۱ دی ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۳)

* روز، هر روز، برای فرار از دستِ سیاه‌کاری‌های زمینی‌ها، به سیاهی شب پناه می‌بَرَد.

۰۳ دی ۱۴۰۱

کاریکلماتور(۲۱)

* باغچه به ابر گفت: اگر نباری میمیرم، ابر، گفت: اون دیگه مشکل خودته.

۱۹ آذر ۱۴۰۱