تو ترسیدی که من باری، به روی شانه‌ات باشم و یا چون حسِ غمگینی، درونِ خانه‌ات باشم تو ترسیدی که من با تو، بمانم در قفس شاید شریکِ کاسه‌ی آب و دو مشت دانه‌ات باشم نفهمیدی برای تو، دل از سینه درآوردم که لبریزِ شرابِ کهنه‌ی میخانه‌ات باشم دو بالم را شکستم تا زمینی شد […]