طعمِ وقت

درباره‌ی وقت/ زمان می‌توان دو مورد را تفکیک کرد: یکی زمانی که «بر» تو می‌گذرد و دیگری زمانی که «در» تو می‌گذرد.

۲۴ بهمن ۱۴۰۱

حافظِ اخلاقی یا حافظِ دینی؟

یک مقدمه‌ی کوتاه برای روشن شدن مقصودم لازم است. دین‌شناسان دین را به سه بخش قابل تقسیم می‌دانند:

۰۷ تیر ۱۴۰۱

نگاهی به طنز رندانه حافظ

قرن هشتم است و ایران دوران آشفته و متزلزی را طی می‌کند. شرایط اجتماعی خاص زمان عرصه را برای فرصت‌طلبان، ریاکاران و حاکمیت استبداد و اختناق مهیا می‌کند. شیراز مرکز فارس درد امن خود نابغه‌ای پرورش داده که قرن‌ها پس از وفاتش نامداران علم و ادب جهان «گوته، گرترودبل، آرتورج، آربری، ادواردبراون و ...» در مقابل عظمت این نابغه‌ی ادب و فرهنگ سر تعظیم فرود آورده و در موردش خروارها کتاب و مقاله نوشته‌اند.

۲۸ مهر ۱۴۰۰

حافظ و رندی

رندی پیام اصلی شعر و اندیشه‌ی حافظ است. رند، انسانِ آرمانی و رندی، آرمانِ انسانی در اندیشه‌ی حافظ است.

۱۲ خرداد ۱۴۰۰

حکمت حافظانه

حافظ، رفیقِ روحِ زخم خورده‌ی انسان در همه‌ی دوران است. انسانی که از یک سو دیوِ نفس و خواستن امانش را بریده و از دیگر سو شراب خواره و گناه‌آلود است.

۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰

راه و رازِ زندگی (نگرانم به کشش‌هایِ بلندِ ابدی)

حافظی که به گفته‌ي خرمشاهی بیش از دغدغه‌هایِ ادبی به فکر دغدغه‌هایِ ابدی آدمی بود، سروده است:

۲۹ فروردین ۱۴۰۰