توانا بود هرکه دانا بود
همواره روزگار با سیمره جاری باشید...
Sunday, 7 July , 2024
امروز : یکشنبه, ۱۷ تیر , ۱۴۰۳ - 1 محرم 1446
برچسب : امیرهوشنگ گراوند،

پایان یا بی‌پایان، کدام‌یک؟

زیر این تیتر نمی‌خواهیم یوحناوار از «پایان» حرف بزنیم یا سخن و بحثی آپوکالیپسی (آخرالزمانی) از آن باز و به میان بکشیم. این‌گونه سخن‌سرایی‌ها را به همان قدیسین مطلق‌اندیش عهد عتیق وامی‌گذاریم. توجه من در این نوشته‌ی کوتاه بیش‌تر معطوف به عهد جدید و پرورندگان تِز «پایان تاریخ» و «بی‌معناییِ پایان» و معنای این دو ترم در ادبیات اجتماعی و مقولات تئوریک‌تر هنری ـ فرهنگی و تاریخی است و خوانشِ و جست‌وجوی امان در این معنا و از این فرمولبندی‌های لوکس و فانتزی‌های خیال ما را به ناسازه و تناقضی در خود و معنادار می‌رساند: پایانِ معنا و تاریخ یا انکار پایان؟! پایان کدام‌یک در این میان «تاریخی» و بی‌معناست؟

۲۹ شهریور ۱۴۰۰

کابوس در خانه‌ي تاریک شب(خوانش مجموعه شعر «توقع من از شب تاریک است» اثر شهرام فروغی مهر)

خوزستان تاکنون نام‌ها و جریان‌های شعری بسیاری را از خود به جامعه‌ی ادبی معرفی کرده‌است. یعنی علاوه بر نفت‌خیز بودن آن، شاعرخیز هم هست و در شعر و ادبیات برای خود یک قطب جریان‌سازست. قلم که در اعماق جامعه و خاک و زمین و زمینه‌های آن حفاری که می‌کند کلمات ناب با تمام مادیت و مابه‌ازای اجتماعی‌اش از دل آن فوران می‌کند و آن‌گاه که به قامت شعر و شعور آراسته می‌شوند قیام می‌کنند و در پاساژهای متنی رستاخیز کلمات را معنا داده و عینیت می‌بخشند.

۱۱ شهریور ۱۴۰۰

هبوط عشق یادداشتی بر مجموعه شعر:«با کوک تلخ باریِ سرما» هوشنگ رئوف

تازه‌ترین اثر شعری هوشنگ رئوف شاعر خرم‌آبادی با عنوان «با کوک تلخ باریِ سرما» اخیراً (چاپ اول 1399‌) توسط انتشاراتی «پریسک» با شمارگان 500 نسخه به بازار کتاب و مخاطبان و دوست‌داران حوزه‌ی نشر و ادبیات عرضه شده که در آن شاعر با کوک قلم روی نُت‌‌های تلخ آواهای شیرین و متفاوتی در هواهای تازه و وارونه منتشر کرده‌است.

۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰