درواقع، دره‌ی خرم‌آباد پر از اثرهای ارزشمندِ تاریخی، باستانی و طبیعی است که آخرین نمونه‌ي آن «غار کلدر» با کاوش‌های جدید باستان‌شناسان، پیشینه‌ی زیست انسان در این دره را به بیش از ۶۰ هزار سال می‌رساند و اثبات این نکته‌ی مهم که برای نخستین بار انسان‌های هوشمند از این منطقه به اروپا مهاجرت کرده‌اند نه از آفریقا. بر این پایه با اندکی تدبیر، فقط همین یک قلم، می‌تواند گردشگری منطقه‌ را دست‌خوش تحولی چشم‌گیر کند.
این نمونه مبیین این است که «ترمودینامیک» دره‌ی خرم‌آباد، توانی بالا برای بهره‌گیری از انرژی داشته‌های آن از جمله: چشمه‌ها، کوه‌ها، تپه‌ها، رودخانه‌ها و سایر فضاها و عنصرهای بصری گاه منحصربه‌فرد در جهت توسعه و ایجاد محیطی سالم و آرام‌بخش دارد و شاید به خاطر همین شرایط، در سال ۱۳۸۹ خرم‌آباد از سوی برنامه‌ی اسکان بشر ملل متحد به‌‌عنوان پایلوت توسعه‌ی پایدار شهری با محوریت گردشگری انتخاب شد و این همه در حالی است که نه تنها از همه‌ی مزیت‌های این واحد طبیعی- تاریخی و از جمله امتیاز آن انتخاب ملل‌متحد استفاده نشده بلکه در روندی بی‌‌وقفه، میراث‌های طبیعی و تاریخی آن، دهه‌‌هاست مورد هجومی بی‌امان قرار گرفته است، آن‌گونه که «رونالد کور» گفته است: ما از چنان ظرفیتی برخورداریم که می‌توانیم اوضاع را خیلی راحت خراب و زمانی که قادریم کار درستی انجام دهیم اغلب مسیرهای نادرست را انتخاب ‌کنیم.
این شهر، بارها، هم در بُعد کلان و هم در حیطه‌ی کارکردهای محلی مورد جفا قرار گرفته است که طرح نمونه‌هایی حتا اندک از تبعیض‌های ناروا در حوزه‌های کلان نیازمند بحثی مفصل و مجالی دیگر است و اما از بُعد محلی هم برخی کارکردها، آسیب‌هایی بی‌برگشت به شهر وارد کرده که اقدام شورای شهر در واگذاری باغ کشاورزی یعنی محل پارک ملت نمونه‌ای نابخشودنی از آن است؛ اقدامی که به محروم کردن شهر از وجود پارکی که با اتصال به پارک‌های کیو و صخره‌ای شکل می‌گرفت و یک‌جا، هم دشت داشت، هم دره، هم چشمه، هم دریاچه، هم رودخانه و هم کوه و گلی به جمال عزیزان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی که از آن فضای استثنایی توانستند با پای‌مردی، باغ گیاه‌شناسی را نجات دهند.
با وجود این، برخی شوراها به‌رغم بعضی نقاط منفی عمل‌کردی، توانستند از خود یادگارهایی ماندگار برجای نهند که ساخت پارک‌‌های ماهی، بهشت، مفرغ، کاسیت، شاپوری و آبشارطلایی و زیرگذرهای شهر نمونه‌هایی از آن است.
بیان این مقدمه برای این بود که از دوستان شورای شهر بخواهیم اعلام کنند آن‌ها می‌خواهند با این شهر و در این شهر چه کنند و کدام کار را از خود به یادگار گذارند!؟
خیلی صبر کردیم تا این مهم روی دهد ولی گویا دوستان هنوز به این مرحله از کار نرسیده‌اند؛ این‌که قرار است چه پروژه‌ی جدیدی برای شهر تعریف شود و چه برنامه‌ای برای سرانجام رساندن کارهای ناتمام که در زیر به نمونه‌هایی از آن‌ها اشاره می‌شود، دارند:
۱-زیر دیوار ساحلی بین پل انقلاب تا محل معروف به خدابیامرز زمین گلف و پل موقت جهادگران، در جریان لای‌روبی غیراصولی، گاه تا دومتر خالی شده و ممکن است با یک شوک، فروریزد و آن همه سرمایه‌گذاری در یک چشم به هم زدن قربانی کارهای غیرکارشناسی شود و هزینه‌ای جبران‌ناپذیر را به شهر تحمیل کند.
پرسش این است که شورای ناظر بر عمل‌کردهای شهرداری چه اقدامی برای جلوگیری از این زیان احتمالی انجام داده است؟.
۲-پروژه‌های نیمه تمام پارک‌های کاسیت و مهر قرار است به چه فرجامی برسد و ادامه‌ی پروژه‌ی پارک آبشار طلایی که در محوطه‌ی تنها آبشار شهری کشور در فضای استثنایی شکل گرفته، منتظر کدام اقدام است!؟.
۳-اجرای پارکِ خاطره‌ها که طبق اظهار آقای بیرانوند شهردار پیشین خرم‌آباد قرار بود محله‌ی تاریخی پشت‌بازار را از بالا به غار پیش از تاریخ معروف به «اشکفت قمری» وصل کند و بام دوم خرم‌آباد شود، اکنون در چه سطحی از پیش‌رفت است؟
۴-چگونه برای پیاده‌روسازی بلوار زرین‌کوب، کاج‌های کهن‌سال به جای مانده از باغ کشاورزی را به آتش کشیده‌اند و شورا چه اقدامی در این مورد انجام داده است؟
۵- برای جلوگیری از تجاوز بیش‌تر به فضاهای شهری، شورا چه تصمیمی درخصوص ایجاد کمربند سبز و تعیین مرز بین محیط‌های طبیعی و محیط‌های شهری اتخاذ کرده تا هرکسی از ظن خود بخشی از چشم‌اندازهای گاه بی‌بدیل را برای خانه‌سازی تخریب نکند.
۶-ساخت بلوار پارک شاپوری به طرف فرودگاه که در زمان مدیریت پیشین شهرداری مطرح شده بود، در چه مرحله‌ای است؟
۷- برای ادامه‌ی پروژه‌ی ناتمام پهناورترین آبشار شهری کشور در کوی جهادگران چه تصمیمی گرفته شده است؟
۸-در جهت تکمیل فضای سبز شهر و ادامه‌ی زیباکنار تا آبشار طلایی چه اقدامی قرار است صورت گیرد؟
۹-تقاطع های غیرهم‌سطح، به‌ویژه تقاطع شریعتی- کوی‌فلسطین چه موقع قرار است، اجرایی شود؟
۱۰-برای حفاظت از بناها ومحله‌های تاریخی و تعیین شهردار برای آن‌ها چه تدبیری اندیشدیده شده است؟
۱۱- برای راه‌اندازی مجدد پروژه‌ی نورپردازی خیایان شهدای شرقی که اخیراً از طرف فرهیخته‌ی گرامی، شهرام شرفی به تفصیل درباره‌ی آن بحث شده بود، چه تصمیمی قرار است گرفته شود؟
۱۲- خرم‌آباد، شهری دره‌ای، شکل گرفته در دو طرف رودخانه به صورت خطی و در جاهایی با عرض کم است
که شاید ایجاد «منوریل» یا پروژه‌های مشابه، بتواند در این محور خطی، پاسخی به حل ترافیک شمال- جنوب و کاهش آلودگی‌های حاصل از حرکت خودروها در وضعیت دره باشد.
برنامه‌ریزی استراتژیک در پاسخ به این پرسش که آیا یک کل، از اجزای خود بزرگ‌تر است یا کوچک‌تر، پاسخ می‌دهد که: وقتی سازمان یا جامعه‌ای خوب کار کند، کلِ به دست آمده بزرگ‌تر از مجموع عضوهای تشکیل دهنده‌ی آن خواهد بود.
با این امید که شورای شهر خرم‌آباد در طول حیات خود، کارکردی بزرگ‌تر از عملکردِ مجموعه عضوهای خود به شهری که تا کنون ضربه‌های زیاد دیده است، ارائه دهد و الگویی بشود برای توسعه‌ی یک محیط طبیعی- تاریخی با توان‌های انحصاری.
به عنوان کلام پایانی، «آندره گوتن» استاد شهرسازی، به تصمیم‌گیرندگان فرآیندهای شهرسازی، توصیه می‌کند: دقت کنید! زندگی هم‌نوعان شما در دست شماست؛ قبل از این‌که با تصمیم‌هایتان انتخاب نمایید، دقت کنید تا ساکنان یک شهر، قربانی انتخاب چند نفر نشوند