– بوی عطر باران که در زمین پیچید، لحظه لحظه‌ی زمان، پر از رایحه‌ی زندگی شد!
– ضربه‌های باران، زخم‌های کهنه‌ی خانه‌های گِلی را تازه کرد.
– وقتی باران بارید، سکوت سقف‌های گِلی با چک‌‌چک اشک، شکسته شد.
– حتا اگر دنیا را آب ببرد، خواب‌های سنگین در کشاکش خروش آب، مشغول خُرناسه کشیدن‌اند.
– در حالی‌که بی‌کار برای کار له‌له می‌زند، بی‌کاره، سرمست از بیکارگی، سوت بلبلی می‌زند!
– عمری است که بین گذر عمر و گذران زندگی سرگردانیم؛ اولی به شمارش معکوس زمان سپرده شده و دومی در لابه‌لای میانگین‌های آماری گم می‌شود!
– فواره، هرچه زور زد، حریف قوه‌ی جاذبه نشد.
-ساحل دریا، شبانه‌روز کارش، پس‌‌زدن موج‌هاست.
– پرنده، شناگری ماهر است که در دریای سیال آسمان شنا می‌کند.
– آب‌های رودخانه، مثل رقصنده‌های محلی، پابه‌پا، هم‌دیگر را به جلو می‌رانند.
-گاه، جنگ برای تجدید قوا، به صلح متوسل می‌شود!؟
ادامه دارد…