* برخی آدم‌ها، در بازی‌های کودکی‌شان جامانده‌اند و حالا هم با همه چیز بازی می‌کنند، با واژه‌ها، با آمار و ارقام، با آب و آتش و با هر چیز و هرکس که به نوعی به خواسته‌هایشان تنه بزند.

* می‌گفت: یعنی چه که دو خط موازی هم‌دیگر را قطع نمی‌کنند. اگر لازم باشد، چنان گوشی ازشان می‌کشیم که شیری را از پستان مادر خورده‌اند از بینی‌شان خارج شود.

* عشق، یکی شدنِ دوتا، زیر چتر بارانی از رویاها.

* ساعت، به ظاهر، شمارشِ رو به جلو دارد ولی در حقیقت، حرکتِ عقربه‌ها، خبر از شمارش معکوس از ورودی زندگی به خروجی آن می‌دهد.

* در جریان آب بازی صخره و آب، صخره از پشت، به آبشار تنه می‌زند.

* وقتی دخترم از من در مورد موضوع انشایش پرسید: باباجان! علم بهتر است یا ثروت؟ و من بی‌درنگ پاسخ دادم علم؛ احساس کردم چیزی در درونم ندا داد: خودتی!

* در جریان سیل، مرغ‌ها آرزو می‌کردند که ای کاش مرغابی بودند.

*مدرکی ندارم ولی تصور می‌کنم«پول»، به تنهایی بسیار بیش از همه‌ی غرق‌شدگان در آب‌های زمین، آدم‌ها را در خشکی غرق کرده باشد.

*با وجود این همه آدمِ روباهی‌کردار، کتاب‌های ابتدایی، دهه‌هاست دست از سر روباه بیچاره با داستان زاغ و قالب پنیر، برنمی‌دارند و آن زبان‌بسته‌ی بی‌دفاع را مظهر فریب و هاپولی‌ کردن معرفی می‌کنند.

ادامه دارد…

*هرگونه برداشت و تلخیص از مطالب این تارنما بدون ذکر منبع ممنوع است و پیگرد قانونی دارد.