فلذا نصف عمرمان را کنار پنجره سپری کردیم و استکان دم‌نوش به دست به ازدحام کوچه خوش‌بخت خیره شدیم! اما اتفاق خاصی در حوزه‌ی سرزمینی اقتصاد و دارایی ما رخ نداد. حتا در مقطعی فکر کردیم ایراد از پنجره‌های خانه‌ی ماست که «هاف من» یا «وین تک» نیستند اما بعدها متوجه شدیم منظور از این پنجره و دریچه، پنجره‌ی دانایی است و باید پنجره‌ی ذهن را باز کنیم که دیگر کمی دیر شده بود. چراکه با دلار ۵۰ هزار تومانی، پنجره که سهل است، اگر دروازه‌های ذهن‌تان را هم باز کنید، محال است بتوانید بارتان را ببندید و تازه باید خیلی زرنگ باشید که باد کلاه‌تان را نبرد!
اما در این سال‌ها افرادی که ساختار پنجره‌ی‌ ذهن‌شان با ويژگي‌هاي محیطی و اقلیمی کوک بود و از لحاظ نحوه‌ی ارتباط بصري و احساسي بين فضاي داخل و خارج بنا، هارمونی وجود داشت، بارشان را بستند و خرشان را دو سره کرایه دادند تا جایی که ممکن است برای توله سگ‌شان هم آپارتمان بخرند! (فکر بد نکنید منظور حیوان خانگی‌شان است)
همین الان ورزشکار داریم که آدرس ده تا قلیان‌سرا را حفظ است ولی نمی‌داند اداره‌ی دارایی کجای شهر بساط کرده است؟! پزشک داریم که معتقد است نحوه‌ی استفاده از کارت‌خوان را بلد نیست و روی میز منشی هم برای خالی نبودن عریضه یک چرتکه میله‌ای گذاشته است!
یعنی این بزرگواران ماهوم و جايگاه پنجره‌شان را جوری بنا کرده اند كه نقش مؤثري در تداوم پیش‌رفت‌شان دارد و هنوز جا دارد من و شما با شيوه‌ی توصيفي – تحليلي و یا از طريق مشاهده و مقايسه و سایر ابزار گردآوري اطلاعات، مطالعات كتاب‌خانه‌اي و اسنادي به گرد پای‌شان برسیم!
با وجود این همه ساله در مواقعی از سال رسانه‌ي ملی عجالتاً بند می‌کند به مقوله‌ی اقتصاد و به تبع آن هم یک عده کارشناس با کیف چرم اصل و کت و شلوار اتوکشیده و سر و صورت اصلاح شده در رسانه‌ی ملی و رادیو و رسانه‌ها بلاتشبیه زور می‌زنند پنجره‌ی دانایی را باز کنند و مفاهیم اقتصاد را برای ما توجیه و تبیین کنند. مثلاً یک بار گیر می‌دهند که رایانه پنهان باید راست و ریست شود و بساطش جمع شود. این دوستان متفق‌القول بر ضرورت حذف ارز ترجیحی یا چندرغاز یارانه، با دلایل علمی و مستند تاکید دارند و اصرار دارند که داستان یارانه‌های پنهان را هر چه سریع‌تر جمع و جور کنند. یا یک بار به تعداد وعده‌های غذایی‌مان گیر می‌دهند! یک بار اعلامی می‌کنند خلق‌الله خیلی چاق شده‌اند! یک روز میزان مصرف حامل‌های انرژی ما را با اروپا مقایسه می‌کنند. اتفاقاً کار خوبی است و عین صواب است.
در حقیقت این‌که اقتصاد یک علم است و تابع قوانین خاصی است، ما معمولی‌ها متوجه می‌شویم و درک می‌کنیم ولی این جای داستان را متوجه نمی‌شویم که چرا فقط لتِ سمت راست این پنجره‌ی دانایی را برای ما باز می‌کنند و لتِ دیگر پنجره را که اتفاقاً مایه‌ی خیرات و مبرات فراوانی است، فقط برای از ما بهترون باز است؟! در جریان هستید در طول این سال‌ها یک عده به اندازه‌ی یارانه کل مملکت از واردات سود برده‌اند! یا خبر دیگری آمده که چند نفر به اندازه دو برابر یارانه‌ی کشور سود برده‌اند! حالا سوء استفاده‌های خرد و لَپک لیسک‌های ریز و پاش چند صد میلیاردی به کنار…
فقط خدمت این دوستان یادآور شویم که اگر اقتصاد علم است و یارانه پنهان یا مصرف بیش از حد حامل‌های انرژی در حال ضربه زدن به بدنه اقتصاد و اجتماع است، ما علوم دیگری هم در دنیا داریم که بر اساس آن می‌توان با افرادی را که در طول این سال‌ها با از لتِ دیگر پنجره‌ی دانایی بهره بردند، برخورد جدی کرد و آن‌ها را با پس‌گردنی و اردنگی مجازات نمود. می‌توان اموال‌شان را مصادره کرد و به بیت‌المال بازگرداند. می‌توان از آن‌ها مالیات واقعی ستاند. می‌توان جلوی سوء استفاده اعوان و انصار شان را گرفت. خدا را شکر اسامی و مبالغی را هم که هاپولی کرده‌اند، شفاف و مشخص است!