و روشنایی آفریده و ارمغان آورده و به پیک پیام‌آور خبررسان رسانده و سپرده است تا تاریخ یک شهر از نسیم وزش بادِ نوازش‌گر قلمش بار بنشاند و ثمر برویاند و به جست‌وجو و تکاپوی اندیشه و راه‌حلی، راه بپیماید و راهکار بپوید تا قافله‌‌ی قبیله نه تنها در تداوم حیات زرین بخش خود از نفس و حرکت و ادامه و رونق باز نایستد بلکه از جان و آهنگ کلماتش گوهر و هنر و فرهنگ و زندگی به جان بیاید و جان ببخشد و جان بیفزاید تا لرستان عزیز به طراوت و پویایی پیشینه‌ی سرشار خود، فرهنگ دیرینه‌اش نه تنها با الزامات و هماهنگی زمان پیش برود بلکه از سرمایه‌ها و انباشتگی‌های فراوان فرهنگی و تاریخی خویش به خواسته‌های امروزش سود ببخشد و تحرک بیافریند تا زندگی با معنا و غنای خود همه‌ی وجود ذهنی و عینی زندگان و جویندگان زندگی را در بر بگیرد.
بی‌‌شک سخن گفتن درباره‌ی همه ابعاد وجودی، خصوصیات و خدمات فرهنگی، مطبوعاتی، کارشناشی و مدیریتی آقای صادق سیفی، کاری دشوار و با نوشتاری در حوصله‌ی صفحات یک هفته‌نامه ناممکن است، بنابراین به‌ناچار از بیان همه‌ی فضایل، ویژگی‌ها، نقش و کارکرد گوناگون ایشان در همه‌ی ابعاد و زمینه‌ها عبور و صرف‌نظر می‌کنم و تنها به چند وجه مشخص از وجوه متنوع و موثر ایشان در عرصه‌ی اجتماع و اجتماعی بسنده می‌نمایم تا به عنوان یک شهروند لرستانی اندکی زحمات و خدمات او را هم ارج بنهم و قدر بدانم و هم این‌که ارادت و احساسات درونی خودم را نسبت به ایشان ابراز کنم.
۱- تقدم و سیطره‌ی تعهد به مردم بر شئون اداری و مدیریتی و دولتی
اگر کسی اندکی با نوشته‌ها و سلوک رفتاری و شخصیتی آقای سیفی آشنا باشد، می‌داند و می‌فهمد که ایشان به‌رغم داشتن جایگاه دولتی و رسمی و مدیریتی، تعهد و احساس مسئولیت به مطالبات و حقوق مردم به‌ویژه مردم لرستان را بر همه‌ی جایگاه‌ها و موقعیت‌های رسمی ترجیح، برتری و تفوق داده‌است، به‌گونه‌ای که می‌شود جایگاه او را به راحتی در سمت و ستون به پا دارنده‌ی ضلع روشنایی‌بخش جامعه‌ی درخشان و پررونق دید و مشاهده کرد.
در بیان این ویژگی بارز او می‌توان گفت؛
۲- مردی استوار و همگام با امواج پویای فرهنگ و مطبوعات و رهاشدن از مدار بسته و خشکِ رسمیت و شانیت اداری
از ادبیات نوشتاری، انتخاب موضوع و از نوع و نگرش آقای سیفی به مسایل و مشکلات عدیده‌ی جامعه به وضوح می‌توان دید و فهمید که زمینه‌ی علاقه‌مندی، تعلق خاطر و وجه غالب شخصیت ایشان در گستره‌ی بی‌پایان و بی‌اندازه با اهمیتِ تلاش و تکاپو و نقش‌‌آفرینی در عرصه‌ی مطبوعات و خارج از ساز و کارهای رسمی و مکانیسم‌های محدودنگر و محدوداندیشِ هدایت شونده‌ی نظامات رسمی قرار گرفته است که همین ویژ‌گی و خصوصیت او کفایت می‌کند که هر قلم آزاداندیشی نه تنها به سپاس و ستایش از ایشان رضایت دهند بلکه با طیب خاطر و کیف حال احساس درونی و خوش‌آیند خویش را به همه‌ی آن احساسات و ادراکاتی که وجود او را در طول عمرشان وقف این روند مردم‌گرایی کرده است پیوند و همگام نماید تا در نهایتی زایا و زاینده و جوشنده و رونده به رویش و جوشش و زایش و آفرینشی پویا و پاینده بینجامد و بپیوندد که در غایت خویش به سرچشمه‌ی زلال، پربار و پرهیبتِ دیرینگی فرهنگی، هنری، تاریخی و زندگی انسان‌ساز لرستانِ عزیز منتهی و اتصال یابد.
۳- درهم‌آمیزی دو وجه‌ی کارشناسی و مطبوعاتی در حد ایده‌آل یا حداقل در سطح مطلوب
استاد صادق سیفی به نحو بسیار زیبا، عمیق، علمی، باتبحر و مهارت دقیق و کاملی از دو منبع و ذخیره و اندوخته و انباشتگی عمر پربار خود یعنی توان و توانمندی کارشناسی و خبرگی که از سابقه و کار طولانی در دستگاهای مهم و موثری هم‌چون وزارت کشور و سازمان برنامه و بودجه کسب و دریافت داشته‌اند و از سویی با پشتوانه و بهره‌مندی از توان تحلیلی، نوشتاری و فنی که در طول دهه‌ها خدمت و حضور مستمر در مطبوعات کشور و استان عزیز لرستان آموخته و اندوخته‌اند بسیار دل‌پذیر و ژرف‌نگرانه به طرح و توصیف و تحلیل مسایل استان لرستان به‌ویژه با نگاه و هدف و مقصد و جهت‌گیری توسعه و توسعه‌گرایی می‌پردازند به‌گونه‌ای که خوانندگان و مخاطبان نوشته‌ها و نظرات ایشان در مطبوعات، هم‌زمان هم از احساس یک نویسنده‌ی دردمند، دغدغه‌مند و مسئولیت‌شناس احساس خوش‌آیندی را دریافت می‌‌کنند و هم از غنا و محتوای پربار علمی مقالات و نوشته‌های ایشان به درک و فهم مسرت‌بخشی نائل و بهره‌مند می‌شوند.
۴- استاد سیفی به منزله‌ی سرمایه‌ای گران‌قدر و گران‌مایه برای مردم لرستان
بی‌شک در قاموس و ادبیات توسعه و توسعه‌یافتگی، بزرگ‌ترین سرمایه و موثرترین محرکه‌ی تغییر و تحول در جامعه، منابع انسانی در قامتِ عناصر فرهیخته، علمی، کارشناسی، متعهد و باورمند به امر توسعه و دگرگونی در همه‌ی زوایای عمومی و زیرساختی جامعه می‌باشد که با اتکای آن می‌توان سایر منابع را به نحو مطلوبی در راستای تحقق خواسته‌ها، آرمان‌ها و نیازهای واقعی مردم به کار گرفت که از این لحاظ ما این وجه از سرمایه‌ی وجودی آقای سیفی را هم به‌عنوان یک سرمایه‌ی اجتماعی قابل اتکا و هم به‌عنوان یک رفتار و سلوک اخلاقی، اجتماعی و انسانی، شایسته‌ی تحسین و تقدیر می‌بینیم، می‌فهمیم، احساس می‌‌کنیم و ارج می‌نهیم.
۵- زیباترین سخنی که از زبان استاد سیفی شنیدم
در سال‌های موسوم به دوران اصلاحات سمیناری با عنوان فرهنگ کار (البته با نگاه منفی دست‌اندرکاران) در استان لرستان توسط استانداری برگزار شد که به جرئت می‌گویم هم زیباترین جمله‌ای که در میان آن همه سخن‌ران و مقالات شنیدم و هم تنها نکته‌ای که در خاطر و حافظه‌ام برای همیشه حک شده‌است سخن بسیار دقیق، صحیح و صددرصد درست آقای سیفی بود که خطاب به برگزارکنندگان آن سمینار فرمودند:«تا کار و صنعت و سرمایه‌گذاری و اشتغال وارد این استان نشود چگونه فرهنگ کار به‌وجود خواهدآمد؟ آیا صرف گفتن و آموزش دادن تئوری رانندگی می‌توان راننده شد…»
مسئله‌‌ای که هر ناظر و عنصر آگاه به ریشه‌ها، مسائل و مشکلات استان و آشناه و دانا به دینامیسم و دیالکتیک رشد، پیش‌رفت، تحول و توسعه آن را به خوبی درک و فهم می‌کند.
۶- و بالاخره این‌که باید به نیکوترین وجه و زیباترین برنامه از همه‌ی عناصر، دانایان، فرهیختگان، محققان و دل‌سوزان اندیشه‌ورز لرستان تجلیل و تمجید نمود زیرا که شرف هر مکانی، آبادی، شهری، دیاری و استانی به این قبیل و قبیله‌ی انسان‌هاست. *روزنامه‌نگار

*شرح عکس: از راست آقایان هوشنگ بیرانوند، صادق سیفی، فتح‌‌الله شفیع‌ز‌اده، سیدفرید قاسمی، نورمحمد سپه‌وند، توکل ساکت و عباس دالوند در مراسم بزرگ‌داشت استاد سیدفریدقاسمی، ۲۲خرداد۱۳۸۲