نه دس دارم که دسگیر کسی بام
نه دارِم لشکری میر کسی بام
نمی‌هام سیفِ سور و حرصِ آیم
دِ ناچاری نِمک‌گیر کسی بام
**
اگر بَن‌بَن سِخونت غم گرته
دِ آسْمونِ چَشِت خی تَم گرته
وِ لا دی اُورِ حسرت تا بئینی
سی چی شادی رته ماتم گرته؟!
**
فلک وارس کِ دلگیرم همیشه
چی زندونی مِ زنجیرم همیشه
نَکِردم وا کسی جز مهربونی
دِ بخت و چاره خوم، گیرم همیشه