از سویی ثبت سفارش کالاهایی که در مملکت فراوان است ممنوع است، از طرف دیگر سالی چند صد تن سنگ‌پا و سنجاق قفلی وارد مملکت می‌شود! یا برنج پاکستانی با گاز تهاتر می‌شود.

عبدالرضا موسوی، رییس انجمن شرکت‌های هواپیمایی فرموده‌اند:« قیمت یک چلوکباب با نوشابه و دسر و مخلفات زیر یک میلیون نیست و بیش‌تر از قیمت بلیط هواپیماست.» جناب تاج که قرارداد ترکمنچای فوتبالی را منعقد کرده و ۲۰۰ میلیارد تومان به فوتبال مملکت ضرر زده است، دوباره برای انتخابات فوتبال کاندیدا و تایید شده است. خلاصه ما که از این هزارلای مخوف اقتصاد و مافیای اقتصاد چیزی سر در نیاوردیم.

اما یکی دیگر از مقولات پر پیچ و خم اقتصادی بحث دام و دامداری است. الان هم به سلامتی عده‌ای به قاچاق دام زنده روی آورده‌اند و اگر در فرانسه و آلمان صحبت از تولید سوسیس و کالباس از گوشت اسب زیاد است، این‌جا نقداً «شد از گاو گیتی پر از گفت‌گوی…»  رییس شورای تامین دام کشور در گفت‌وگو با یک برنامه‌ی رادیویی گفت:« به علت فقر مراتع، کم‌آبی و گرما باید بخشی از دام را از حیطه دامدار خارج و صادر کنیم. با صادرات یک رأس دام اساساً سبب رونق تولید ۱۰۰رأس خواهیم شد.» منصور پوریان، افزود:« با این حال وزارت جهادکشاورزی، صادرات دام زنده را ممنوع کرده است.»( به نقل از جراید)

هر چند صادرات دام سبک و سنگین موافقان و مخالفانی دارد ولی اقتصاد کاری به مخالفان و موافقان ندارد و با عنایت به قانون ناننوشته «گرانی در داخل، قاچاق از خارج و گرانی در خارج، قاچاق از داخل» فعلاً اوضاع کشمشی است. پس به شیوه‌س معهود و رسم مالوف چند پیشنهاد راه‌بردی در این باره ارائه می‌شود:

الف) تغییرات دائمی قیمت دام زنده: توصیه می‌شود قیمت دام و گوشت را به صورت روزانه یا هفتگی کم و زیاد کنیم. با این شیوه‌ی قاچاقچیان در قاچاق دام به خارج از کشور یا قاچاق به داخل کشور دچار سردرگمی شوند و اگر یک ماه با این شیوه کار کنند طرف مقابل در اون ور آب صدایش در می‌آید که «داداش بالاخره چه کاره‌ای؟! می‌خوای صادر کنی؟! وارد کنی؟! می‌خوای قاچاق معکوس کنی؟! تکلیف ما رو مشخص کن. چرا این‌قدر شل کن، سفت کن در می‌آری؟»

ب) استفاده از سیستم‌های ردیابی: راه دیگر مبارزه با قاچاق دام، استفاده از سیستم ناو بری فضایی بیدو(Beidou)ات. نه پدر جان GPS دیگر از مد افتاده است و جواب نمی‌دهد. با این شیوه‌ی مدرن ردیابی دام حتا اگر شنزبه هم باشد(همان گاو معروف کلیله و دمنه) یا بزبز قندی از نقشه‌ها و جیک و پیک‌شان آگاه می‌شویم و نمی‌توانند از آبادی بیرون بروند چه برسد به این‌که بتوانند از مرز خارج شوند!

پ) حق انتخاب به دام: البته آزاد گذاشتن دام‌ها برای خروج از مرز هم یک راهکار دیگر است. یعنی دام‌ها را تا لب مرز ببریم تا خودشان تصمیم بگیرند حاضر به مهاجرت و زنده زنده پوست شدن و ذبح با چکش برقی هستند یا نه؟!

 بالاخره باید به آن‌ها هم حق انتخاب بدهیم!