عملی و کاری که در آن فایده‌ای دو چندان باشد.

– یک نفر رفیقی داشت که برای سرکشی و دیدار به خانه‌ی او آمده بود. چون هوای زمستانی بسیار سرد و گزنده بود و از طرفی راه زیادی را پیموده بود و گرسنگی هم کشیده بود، وقتی به خانه‌ی دوست رسید، سرمازده و گرسنه نشست. در این بین صاحب‌خانه سفره‌ای جلوی او پهن کرد و کاسه‌ای پر از آش جلوی او گذاشت. طرف که از آن نوع غذا ندیده و نخورده بود، پرسید:

– این چیست؟ دوستش گفت:

– ترخینه…! پرسید خاصیت هم دارد؟ جواب شنید:

– دو خاصیت دارد، یکی این‌که آدم را سیر می‌کند، دوم این‌که آدم سرمازده و سرماخورده را گرم و مداوا می‌کند. مهمان خورد و گفت:

– الحق که درست گفتی، هم سیر شدم و هم بدنم گرم شد و حال آمدم.۱