کنایه از: تذکر و خبری از سر خیرخواهی به کسی که خواسته و یا ناخواسته در راهی افتاده و یا درگیر این چنین اموری شده است، می‌تواند از طرف مخاطب به وی گفته شود که…!

حکایت:
شخصی بود که پسری داشت، این پسر که به سن بلوغ رسیده بود، ادعا داشت که خود بدون کمک و مشورت از بزرگ‌ترهای خانواده می‌تواند کار و زندگی را پیش ببرد. پدر می‌خندید و می‌گفت:
«تو جوانی و مغرور! بدون استفاده از نظر بزرگ‌ترها کاری نکن، چراکه ممکن است خود را دچار مشکل کنی. روزگار گذشت؛ یک روز پدر دید، پسرش لب و لوچه‌اش را بار غم گرفته و دست به زانو نشسته است، فهمید که دچار مشکلی شده است.» از او پرسید: «پسر خوب ما را چه شده است؟» پسر اول حرفی نزد، پدر اصرار کرد، پسر گفت: «چند معامله با یک فرد بازاری انجام داده‌ام که تا خرخره سرم کلاه گذاشته است، اما ناچارم کار را انجام دهم. بعد شرح مفصلی از آن‌چه بر سرش آمده بود و این‌‌که طرف از اخلاق او سوءاستفاده کرده و به هوای این‌که دختر یکی یک دانه‌اش را به او می‌دهد، کلی او را مغبون کرده بود». پدر گفت:« رُولَه! تا پا چراغ تاریکه به‌جه‌ی یعنی: تا دیر نشده فرار کن و خود را نجات بده!»۱
۱- راوی: یحیی بهرامی چگنی، ۸۰ ساله، روستای ریغان چگنی.