در توضیح استاندار ویژه هم اظهارداشتند که چنین شخصی هر موقع نیاز بدانند، می‌توانند در جلسه‌ی هیئت دولت شرکت کنند و برای پی‌گیری مسائل استان با مقامات ارشد اجرایی هم ملاقات کنند.
سابقه‌ی چنین راه‌کاری البته وجود دارد. زمانی که آقای احمدی‌نژاد کارگروه ویژه‌ای برای توسعه‌ی لرستان در نظر گرفت تا در استان و تهران جلسه تشکیل دهند و با حل و فصل سریع مشکلات به روند توسعه و اجرای طرح‌های استان شتاب ببخشند. کارگروهی که یکی دو جلسه تشکیل داد و بعدش هم شد داستان حاجی حاجی مکه! ما فکر می‌کنیم که این پیشنهاد برای لرستان ثمری در بر ندارد و شاید برای مدت کوتاهی به مثابه‌ی «دل‌خوش کنکی» باشد برای مردم این استان ولاغیر!
در عوض این دل‌خوش‌کنک، ما خواستار توجه‌ی ویژه و به صورت عینی و عملی آن یعنی تخصیص «بودجه‌ی ویژه» برای جبران مافات در لرستان و اندکی تحرک و چرخش در چرخ، لنگ توسعه آن هستیم. سال‌هاست که دلسوزان این استان در باب توسعه‌ی صنعت، کشاورزی، خدمات، توریسم و امور عمرانی به ویژه موضوع مهم آب، گفته‌اند و نوشته‌اند به‌طوری که مثنوی هفتاد من شده‌است.
به رییس محترم دولت سیزدهم عرض می‌کنیم که ما کارشناسان با تجربه‌ی استان لرستان که سال‌هاست در حسرت توسعه‌ی استان‌مان مانده‌ایم، می‌توانیم با هم‌کاری مسئولان استانی، «برنامه‌ی ویژه» شتاب‌بخشی به توسعه‌ی استان در ابعاد مختلف را به دولت شما ارائه کنیم. این برنامه ویژه را هم به دور از «آرمان‌گرایی» و با توجه به اوضاع و احوال کلی مملکت ارائه می‌دهیم. شما مرحمت فرمایید، دستور «بودجه‌ی ویژه»اش را بدهید.
این خیلی بهتر و کاراتر و امیدوارکننده‌تر از انتصاب استاندار ویژه بدون امکانات و بودجه است. به شما قول می‌دهیم طی مدت کوتاهی با مشارکت کارشناسان مجرب، مسئولان و نمایندگان استان این برنامه‌ی‌ ویژه‌ی توسعه را ارائه کنیم، آن هم برای اجرا در مدت زمان چهار سال. این طوری خیلی بهتر است و به اصطلاح «دین»مان گردن خودمان می‌افتد!
در ضمن مطمئن هستیم که مردم و مسئولان لرستان موقعی ببینند دولت سیزدهم واقعاً قصد و نیت کمک موثر به توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی لرستان و جبران مافات را دارد، سر از پا نخواهند شناخت و به مراتب بر تلاش‌ها و پی‌گیری‌‌های‌شان خواهند افزود.
این گوی و این میدان! ما آماده‌ایم برای ارائه‌ی برنامه‌ی ویژه‌ی توسعه‌ی استان در همه‌ی جوانب به صورت عملی و قابل اجرا و نه خیال‌پردازانه!
صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا که قبول افتد و که در نظر آید!