اما به‌‌رغم این‌که کار ما پی رنگ طنز و شوخی دارد و علی‌الاصول بیش‌تر با باید شادی و لبخند کار کنیم، بیش‌تر هراس داریم! عمده هراس‌مان هم به این دلیل است که نکند دو روز دیگر مسئولان از طرح‌های فلک فسا و سوفسطایی الگوبرداری و آن‌ها را به نام خودشان ثبت کنند و فحش و بد بیراهش برای ما بماند!

 نمونه‌اش همین طرح گرفتن مالیات که ما استارت زدیم و پیشنهاد دادیم که دولت‌ها اخذ مالیات را جدی بگیرند؛ حالا هم دولت عزمش را جزم کرده است تا خرتناق از مردم مالیات دریافت کند. نقداً هم ملاک دستگاه کارت‌خوان است.

آن‌هایی که زورشان می‌رسد دستگاه کارت‌خوان‌شان را جمع کردند و یا اصلاً نصب نکردند و برای ویزیت در خواست پول نقد می‌کنند!  خلق‌الله هم فقط همان مقدار پول نقد برای مطب در جیب‌شان می‌گذارند و جاهای دیگر کارت می‌کشند.

جالب‌تر این‌که بانک‌ها هم این لابه‌لا کف تراکنش ۲ میلیون تومانی را تا ۱۵ میلیون تومان بالابردند! یعنی اگر شما فروشنده‌ی رب محلی یا سمنوی خانگی باشید و در ماه دو میلیون تومان درآمد داشته‌باشید، باید ۱۳ میلیون دیگر کارت بکشید تا بانک دستگاه پوز شما را در لیست سیاه جمع‌آوری قرار ندهد! آخر سال هم اداره‌ی دارایی به مجموع تراکنش‌های حساب بانکی شما لبخند می‌زند و به بلک لیست بانک و جمع‌آوری دستگاه پوز و … کاری ندارد!

مثل رییس اتحادیه‌ی دامداران که گفته با صادرات دام، قطعاً  قیمت گوشت بالا می‌رود و ما کاری به این داستان نداریم، این‌جا هم اداره‌ی دارایی کاری به ماهیت و محتوی تراکنش‌ها ندارد و فقط مبلغ نهایی را عشق است.

البته این یک طرف داستان است و وقتی مردم می‌بینند اراده‌ای برای دریافت مالیات از خانه‌های خالی، خانه‌های لاکچری، ماشین‌های آن‌چنانی و سکه و طلاهای چندصد میلیاردی نیست به لطایف‌الحیل سعی می‌کنند از زیر بار مالیات شانه خالی کنند!

یکی دستگاه پوزش را جمع می‌کند! یکی شماره حساب همسر و فرزندش را می‌دهد! یکی فقط پول نقد می‌گیرد! یک عده هم این لابه‌لا به دلار کاسبی می‌کنند و قس علی هذا …

به قول ملانصرالدین خدا بیامرز که می‌گفت:« همه از مرگ می‌گریزند حتا بهائم …» حالا این‌جا هم همه از مالیات می‌گریزند حتا ۴ درصدی‌ها …

فقط در این مقوله سر کارکنان دولت بی‌کلاه مانده است که قبل از این‌که حقوق‌شان را دریافت کنند، مالیاتش کسر می‌شود و قانون مالیات‌ها کاملاً در این باره به احسن وجه اجرا می‌شود!

بر ما ببخشایید …