توانا بود هرکه دانا بود
همواره روزگار با سیمره جاری باشید...
Sunday, 7 July , 2024
امروز : یکشنبه, ۱۷ تیر , ۱۴۰۳ - 1 محرم 1446
شناسه خبر : 10123
  پرینتخانه » فرهنگی, یادداشت تاریخ انتشار : ۱۱ مهر ۱۴۰۰ - ۹:۴۵ | | ارسال توسط :

آموزش شفاهی و آکادمیک باعث شکوفایی هنر می‌شود

آموزش شفاهی و آکادمیک باعث شکوفایی هنر می‌شود
به نام خداوند خورشید و ماه                 که دل را به نامش خِرَد داده راه   از طریق هفته‌نامه‌ی ارزشمند سیمره باخبر شدم، در خرم‌آباد و بروجردِ لرستان، هنرستان دختران و پسران در رشته‌های: موسیقی، تئاتر و گرافیک تأسیس می‌شود.

این‌جانب، به عنوان یکی از هنرمندانِ موسیقی آن دیار، برخود لازم دانستم با این نوشته مختصر شادمانی و خوشحالی خود را ابراز نمایم و به عموم مردم ایران و لرستان صمیمانه تبریک بگویم.

هم‌چنین شایسته است:

به مدیرکل محترم اداره‌ی آموزش و پرورش، جناب آقای سهرابی؛

مدیرکل محترم اداره‌ی ارشاد لرستان، جناب آقای فتایی؛

و معاونت محترم امورهنری، دوست و هنرمند ارجمند، جناب آقای فرید رحمتی؛ که دست در دست یک‌دیگر نهادند و یک‌دل و یک زبان این اتفاق تاریخی را، به تصویب برسانند و اعلام نمایند؛ صمیمانه تبریک بگویم.

جهان یادگاریست و ما رفتنی                   به گیتی نماند به جز مردمی   (فردوسی)

بی‌تردید، اگر پیگیری و همت این عزیزان و دیگر مدیران قبلی نمی‌بود، این امر تحقق نمی‌یافت.

من از هم اکنون صدای آیندگان را می‌شنوم که به مدیران شایسته و لایق در عرصه‌ی توسعه‌ی علم و فرهنگ و هنر درود می‌فرستند.

«علوم عالیه‌ی دوره‌های باستانی یونان در قرون وسطی، چهار علم اساسی را شامل می‌شده است؛ و به همین سبب بدان نام مربع (quadrivium) داده بود. این علوم از این قرارند:

موسیقی، حساب، هندسه و نجوم. هم‌چنین نظریه‌ی «نغمات موسیقی» جزیی از نظریه‌ی وجود نغمات کیهانی و روح آدمی به‌شمار میرفته است.»۱

قابل ملاحظه است در بیت زیر، مولانا نظریه آمیخته بودن نغمات کیهانی را با نغمات روح آدمی به زیبایی شگفت‌انگیزی به نظم درآورده‌است:

بانگ گردش‌های چرخ است این‌که خلق                    می‌نوازندش به تنبور و به حلق  (مولانا)

غرض از آوردن متن تاریخی فوق آن است که، از حدود ۵۷۰ سال قبل از میلاد، همه‌ی ملل جهان توانسته‌اند از دل قانونمندی کیهانیِ نانوشته موسیقیِ سرزمین خود، بنیان‌های مهم آن را استخراج کنند و این علم را مکتوب کنند و آموزش و توسعه دهند.

پس اطمینان دارم، آموزش شفاهی که هنوز کارکِرد خود را از دست نداده است، و آموزش آکادمیک، به‌طور موازی به گونه‌ای باعث شکوفایی هنر این سرزمین خواهدشد؛ که دیگر اقوام و مللِ علاقمند و خارج از این مرزها از آن بی‌بهره نخواهندماند. بر کسی پوشیده نیست که علم، به سرعت شگفت‌آوری در حال حرکت است و ما نمی‌توانیم نسبت به تجربیات بَشَر، بی‌تفاوت بمانیم. گرچه این اتفاقِ مهمِ آموزشی با تأخیر زیاد تحقق می‌یابد، اما هیچ‌گاه دیر نیست.

من تا سیس هنرستان‌های فوق را به فال نیک می‌گیرم و مثل آرزومندی خوش‌باور بر شکیبایی و زمان تکیه می‌کنم و به آن دل خواهم بست.

از کلیه‌ی آثار به‌جا مانده هنرمندان لرستان در زمینه‌ی موسیقی، هنرهای نمایشی، تئاتر و سینما، نقاشی، خطاطی و گرافیک که عمدتاً ثبت و ضبط شده‌اند؛ جملگی، از یک‌سو گواه صدقِ گفتار این‌جانب‌اند و از طرفی گنجینه‌ای از مضمون و محتوایی ارزشمند برای آموزش در همین هنرستان‌ها خواهندبود.

خوش‌بختانه بالقوه، نیروی انسانی کاردان و تحصیل‌کرده دانشگاهی، در رشته‌های فوق در استان وجود دارند.

امید است با مدیریتی دل‌سوز و باتجربه، خارج از هرگونه گروه‌بندی‌های اجتماعی و سیاسی، این هنرستان‌ها بتوانند به رشد و شکوفایی هنر در لرستان بی‌انجامند. ۸ مهر ۱۴۰۰

 

پی‌نویس:

  1. ترجمه‌ی فوق، توسط دکتر سیدعباس موسوی از کتابA History of science/ by George Sarton انجام گرفته‌است.

 

 

نویسنده : علی‌اکبر شکارچی | سرچشمه : seymare
به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : 0
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.